Over ombuigen van dromen en wensen

Geplaatst op: 26/06/2019

• Valt onder:
• doelen maken
• doelen halen
• droom
• in de praktijk

Ooit kwam er een stoere knul in mijn praktijk. Bas. Hij was toen 9 jaar. Al toen hij heel klein was, was hij geobsedeerd door bussen. Met zijn vingertje wees hij iedere bus na. In groep één wist hij het gelijk toen de kleuterjuf vroeg: ‘Wat wil jij worden Bas?’.  ‘Buschauffeur bij Connexion’, zei hij dan.

In het weekend deed hij niets liever dan busritjes maken waarbij hij natuurlijk voorin zat. Zo kon hij alles goed zien.

Een droom valt in duigen

Hij komt al een tijdje bij mij in de praktijk om weer lekker in z’n vel te komen. Maar ineens is daar een groot probleem.

Stel je eens voor. Je wilt al 8 jaar buschauffeur worden bij Connexion en ineens veranderen de groene Connexion bussen in blauwe bussen. En nog erger! De naam verandert in Arriva…..

Voor Bas een ramp.  Zijn hele droom valt in duigen. Zijn hele toekomstbeeld klopt niet meer. Natuurlijk, Arriva heeft ook bussen….maar in Bas zijn hoofd wil hij perse buschauffeur worden op een  groene bus.

Herken je Bas in jezelf?

Soms hebben we zelf ook zo’n brandend verlangen wat er al jaren is. Stel je zelf dan eens de volgende vraag. ‘Zou het kunnen zijn dat dit verlangen ons tegen houdt om op een creatieve manier te creëren? Kan onze wens alleen op deze manier uitkomen? en wat kunnen we doen om flexibeler in onze dromen en wensen te blijven?’.

Eind goed al goed

Bas vertelde met dikke tranen & mijn grote doos zakdoekjes over zijn grote probleem. Gelukkig heb ik in mijn EHBO_koffer van de kinesiologie heel veel manieren waarmee we zulke acute stress kunnen weghalen. Ik pak zijn voorhoofd vast en laat hem in horten en stoten vertellen waar hij zo verdrietig en bang voor is. Langzaam wordt zijn ademhaling rustiger en zie ik hem ontspannen.

Door een paar vragen te stellen, kijk ik of ik beweging kan krijgen in zijn droom. Langzaam komen we er achter dat hij zo snel mogelijk een ritje in een blauwe Arriva bus moet maken zodat hij kan zien en voelen dat de bussen alleen van kleur zijn veranderd.

Ik leg hem op mijn tafel en met oefeningen uit de kinesiologie gaan we aan het werk om zijn droom weer vorm te geven.  We kijken welke stapjes hem tegenhouden en door simpele oefeningen krijgt Bas meer en meer energie. En daar is ie, de laatste snik.

Na een klein uurtje springt Bas van mijn tafel met een grote missie: op zoek naar een blauwe bus want hij wordt buschauffeur bij Arriva!

Gelukkig! 😊